پرورش آلپاکا در استان خوزستان
آلپاکا در خوزستان پرورش داده می شود و گوشت لاما به وفور در قصابی‌های شهر اهواز و ایذه پیدا می‌شود. از پشم و الیاف این شتر برای تولید لباس‌های مرغوب زمستانی و صادرات آن به کشورهای حاشیه خلیج فارس استفاده می‌شود.
آلپاکا و لاما خیلی شبیه هم هستند به طوری که اگر آنها را کنار هم بگذارید یا شاید تشخیص آنها کمی سخت باشد
آلپاکا گونه‌ای لاما است که در آمریکای جنوبی زندگی میکند. مانند لامای معمولی اهلی است ولی برعکس لاما که گوشی موز مانند دارد گوش‌های آلپاکا صاف است. پشم آلپاکا از پشم لاما نرم‌تر است. بهای مرغوبترین پشم آلپاکا نزدیک به بهای کرک کشمیر معمولی است پشم آلپاکا قیمت بسیار زیادی دارد و جزء بهترین پشم های جهان به حساب می آیند و جزو بهترین پشم‌های جهان می باشد.
تف کردن لاما – چرا لاما تف میکند ؟
لاماها در حرکت رفتاری روزانه خویش برای اعمال قدرت و نشان دادن درجه قرار گرفتن در گروه به پرتاب آب دهان خویش می‌پردازند که بسیار با دقت هدف را نشانه‌گیری کرده و معمولاً به هدف اصابت می‌نماید. البته آب دهان لاماها قابل شستشو با آب و بی‌خطر است و البته این کار نوعی نشانه قدرت آنهاست.
فرق لاما و آلپاکا
بعضی از افراد کشور های مختلف از گوشت آلپاکا برای تغذیه استفاده می کنند. ممکن است که در رستوران های مجلل این غذا پخت شود که ارزش بسیار زیادی هم دارد. آلپاکا ها معمولاً در قسمت بالایی دهان شان دندان ندارد و باید گفت که فقط لب پایین دندان دارند. یکی از گونه هایی هستند که تنوع رنگی بسیار دارند و بیان شده است که در ۲۲ رنگ این حیوانات دیده شده معمولاً در رنگ های آبی، سفید، قهوه ای و مشکی. تفاوت عمده لاما ها و آلپاکا ها این است که لاما ها دارای صورتی بسیار کشیده می باشد اما آن ها معمولاً چهره شان به بیرون کشیده شده است چهره ای خشن تر دارند اما لاما ها این طور نیستند. وزن لاما ها ۱۸۰ کیلوگرم می باشد اما آلپاکا ها حدود ۶۸ کیلوگرم وزن دارد و جثه کوچکی دارد. یکی از خصوصیات دیگری که این جانوران دارند این است که آلپاکا ها بسیار اجتماعی و فعال می باشد اما لاما ها معمولاً به صورت تنها دیده می شود. تفاوت لاما و آلپاکا بیشتر در وزن این دو حیوان می باشد.
الیاف تولیدشده از لاما
از این نوع شتر الیافی زبر و ضخیم به دست می‌آید. طول این الیاف حدود ۲۵ سانتیمتر و در ظاهر شبیه یه الیاف شتر است. سطح آن الیاف دارای پولک‌هایی است که در زیر میکروسکوپ به سختی دیده می‌شود. مدولا در مرکز ساختمان داخلی لیف، رنگی است. میزان چربی لاما حدود ۳ درصد است. مخلوط این الیاف با الیاف دیگر ایجاد ویژگی عایق حرارتی خوب در عین سبکی می‌نماید و برای پارچه‌های مرغوب (کت و شلوار) کاربرد زیادی دارد.
پشم آلپاکا (Alpaca wool) نوعی پشم است که از طریق الیافی که به صورت طبیعی بر روی حیواناتی به نام آلپاکاها رشد می کند، گرفته می شود. این حیوانات به شتر شباهت زیادی دارند و در اصل در آمریکای جنوبی زندگی می کنند. دو نوع مختلف از این حیوان چهار دست و پا وجود دارد: هواکایا آلپاکا (Huacaya alpaca) و سوری آلپاکا (Suri alpaca). انواع پشم استخراج شده از هر کدام از انواع آلپاکاها تقریبا به دلایل مختلفی مورد استقبال قرار می گیرند. پشم گرفته شده از آلپاکاها با توجه به چگونگی ریسیدن آن می تواند سنگین یا سبک وزن باشد. این موضوع نشان می دهد که این پشم برای تعداد مختلفی از پوشاک می تواند ایده آل باشد. آلپاکا در مقایسه با پشم گوسفند، به طور قابل ملاحظه ای نرم تر است و دوام بالاتری دارد.
الیافی که برای تولید این نوع پشم مورد استفاده قرار می گیرد به بسته های هوای ریزی مجهز هستند که این فضاهای کوچک موجب افزایش قابلیت تنفس می شوند. در عین حال این الیاف، عایق خوبی محسوب می شوند و می توان پشم آلپاکا را یکی از گرم ترین نوع الیاف حیوانی در نظر گرفت. علاوه بر این، این نوع از پشم در برابر نفوذ آب به شدت مقاوم است و به سختی مشتعل می شود.
از آنجا که پشم حاصل شده از طریق الیاف آلپاکا هیچگونه لانولین (lanolin) یا چربی پشمی ندارد، لذا هیپوآلرژنیک است. پشم به دست آمده از طریق آلپاکاهای هواکایا، اسفنجی است و به صورت طبیعی دچار چین خوردگی می شود، یعنی وقتی پشم بافته می شود، ظاهری موجی پیدا می کند. این ویژگی موجب شده است تا پشم هواکایا، الاستیک باشد و به راحتی بتوان آن را به صورت کشباف در آورد.
هر نوع از پوشاکی که از طریق این نوع از پشم تولید شود، فرآیند تولید مشابه با روش استفاده شده برای ساخت پشم گوسفند را دارد. به دلیل مزایا و خصوصیات متعدد پشم آلپاکا می توان آن را یک پارچه لوکس در نظر گرفت.
مرکز اصلی آلپاکا
بزرگترین تولید کننده الیاف آلپاکای جهان، پرو است. این کشور محل زندگی 87 درصد از جمعیت آلپاکای جهان است و 90 درصد از تولیدات پشم آلپاکا محصول همین کشور می باشد. به خصوص شهر آرکیپا (Arequipa)، مسئول تولید 99 درصد از الیاف آلپاکای کشور پرو محسوب می شود و تولید آلپاکا در این کشور همچنان در حال رشد است. پرو تا سال 2017، محل زندگی حدود 8/3 میلیون دام حاوی پشم بود و جمعیت آلپاکا در مناطقی همچون آرکیپا، پونو (Puno) و کوزکو (Cusco) در حال افزایش است.
کشورهای بولیوی و شیلی از رقیبان اصلی پرو برای تولید این ماده به شدت ارزشمند به شمار می آیند. اگرچه آلپاکا توسط کشاورزان سایر کشورها نیز پرورش داده می شود، اما میزان تولیدات آنها بسیار کم است و عموما این کشاورزان کالاهای خودشان را به دیگر کشورها صادر نمی کنند. پرو در هر سال در حدود ۴۵۰۰ تن الیاف آلپاکا صادر می کند و تولید کنندگان این ماده در پرو بین ماه های ژانویه و نوامبر سال ۲۰۱۷، ۳/۶۸ میلیون دلار درآمد داشته اند.
چه تفاوتی بین انواع مختلف پشم آلپاکا وجود دارد؟
دو نوع نژاد مختلف پشم آلپاکا برای پشم شان پرورش داده می شوند. این دو نژاد عبارتند از:
هواکایا: آلپاکاهای هواکایا در نگاه نخست نسبت به آلپاکاهای سوری ظاهری بزرگتر و تیره تر دارند. در حقیقت به سختی می توان بین انواع آلپاکا و لاما تمایز قائل شد، چون این حیوانات ظاهری شبیه به گوسفند دارند. وقتی پشم از آلپاکاهای هواکایا چیده می شود، بافتی سبک و اسفنجی حاصل می گردد و زمانیکه این پشم به نخ بافته می شود، به طور طبیعی موجدار می گردد. این موضوع نشان می دهد که لباس تولید شده از این ماده در صورتیکه کامل شود، ظاهری چین دار خواهد داشت. پشم هواکایا برای لباس های حجیم مانند ژاکت ها بسیار مناسب است، اما برای منسوجاتی که به بافت ریز نیاز دارند، مناسب نیست.
سوری: پشم حاصل شده از آلپاکاهای سوری نسبت به پشم به دست آمده از آلپاکاهای هواکایا، ریزتر و محکم تر است، بنابراین بلافاصله می توان به تفاوت بین این دو نژاد آلپاکا اشاره کرد. هر چند که هواکایا از نظر ظاهری تیره تر و مجعدتر است، اما سوری پشم های ژولیده و بلندتری دارد. وقتی پشم به دست آمده از آلپاکاهای سوری ریسیده می شود، می توان آن را به طیف گسترده ای از اندازه های نخ در آورد. این موضوع قابلیت این پشم را برای کاربردهای متنوع نشان می دهد. هر چند که پشم سوری به اندازه پشم هواکایا، ضخیم یا حجیم نیست، اما به راحتی به لباس های مختلفی مانند پیراهن، لباس های مجلسی زنانه و لباس های رسمی تبدیل می شود. مصرف کنندگان به دلیل قابلیت تنفس عالی و نرمی بیش از اندازه از پشم سوری به شدت استقبال می کنند.
احتمالا از توی تصاویر متوجه شدین که آلپاکاها پشم زیادی دارند. در بین انواع گونه‌های شترسان، الیاف آلپاکا مرغوبترین آنها هم از حیث مقدار و هم از حیث کیفیت، نرمی و شکل محسوب میشه. از این نظر آلپاکا حیوان بسیار باارزشی هست. برای مثال مقدار الیاف یک آلپاکا در سال برای تولید چهار تا پنج ژاکت قابل استفاده است در مقابل پشم بز تنها برای یک ژاکت به ازای هر سال است. از الیاف آلپاکا برای تهیه بافتنی‌هایی همچون پتو، جوراب، کلاه، دستکش، روسری و … استفاده میشه.
