الیاف بادام زمینی مانند الیاف شیر یکی از عجایب صنعت نساجی است و به عنوان یک لیف پروتئینی بازیافته شناخته می‌شود. آردیل یک ماده پروتئینی است که در بادام زمینی به مقدار فراوانی وجود داد، میدانیم هر چه چه پروتئین درجه پایداری بیشتری داشته باشد قابلیت تبدیل شدن به الیاف پلیمری بیشتری را دارا می‌باشد. همچنین میدانیم پروتئین در واقع همان اسیدهای آمینه هستند که در اثر قرار گرفتن کنار هم پلی پپتید یا پروتئین‌ها حاصل می‌شود. اسیدهای آمینه مهم در بادام عبارتند از: سیستئین، گلیسین، ترونین و زئین.
ابتدا باید زئین، به عنوان یک پروتئین پایدار موجود در بادام زمینی را جدا نماییم، این بخش از پروژه در واقع یک فرایند پیچیده بیوشیمی می‌باشد که بر همین اساس لازم است به کمک فرآیند القای الکتریکی و در مرحله دوم از طریق کروماتوگرافی ستونی و به کمک سانتریفیوژ با دور بسیار زیاد rpm، زئین پروتئینی موجود را از آن جدا می‌کنیم.
در مرحله بعدی، به کمک اصول بیوشیمی فیزیک، فرایند اسیدیته کردن واکنش را انجام می‌دهیم و با وارد کردن اسید مناسب در فرآیند، ph واکنش را کاهش داده و با اسیدی کردن و استفاده از یک ماده انعقاد کننده مانند فرم آلدهید، سبب انعقاد پروتئین می‌شوند.
آردیل یک ماده پروتئینی است که جزء الیاف رژنره یا الیافی که ماده اصصلی آن طبیعی ولی فرآیند تولید آن مصنوعی می‌باشد، که در ذرت و بادام زمینی به مقدار فرآوانی وجود دارد. میدانیم پروتئین در واقع همان اسیدهای آمینه هستند که در اثر قرار گرفتن کنار هم پلی پپتید یا پروتئین‌ها حاصل می‌شود. اسیدهای آمینه مهم عبارتند از:
گلیسین
ترونین
سیستئین
