دقت کنید دوستان کتان را با کاتن COTTON (نخ پنبه) اشتباه نگیرید این دو کاملا مجزا از هم دیگر است. در نظر هم داشته باشید، الیاف کتان بسیار زبر و زمخت است و هیچ نرمی‌ندارد و چیزی شبیه به الیاف کنف است. از نخ کتان اکثرا برای گونی بافی استفاده می‌شود. شاید جالب باشد بدانید که پارچه لینن با استفاده از الیاف کتان تولید می‌شود.
اشتباه رایج در شلوار و پارچه کتان
در تولید شلوار کتان از نخ کتان یا الیاف آن استفاده نشده است بلکه جنس آن از کاتن COTTON یا همان نخ پنبه است. صرفا بازاری‌های ما کاتن را اشتباها کتان تلفظ کرده‌اند و برای ما به یادگار گذاشته‌اند.
طب سنتی و اشتباه در کتان
در تب سنتی و در عطاری‌ها تخم کتان براحتی بفروش می‌رسد، تخم کتان سرشار از فیبر است و برای کاهش کلسترول، چربی سوزی کاربرد فراوان دارد. به همین دلیل ذهن‌های مردم کتان را زیاد شنیده و دیده بود، بخاطر همین آنان به اشتباه کاتن را کتان خواندند و این موضوع در صنعت نساجی بسیار فراگیر شد.
الیاف کتان از ساقهٔ گیاهی به همین نام (به انگلیسی فلکس) استخراج می‌شوند. کتان به عنوان یک گیاه زینتی در باغ رشد می‌کند. الیاف کتان بیشتر از پارچه کتانی کاربرد دارد. کشت این گیاه به‌طور سالیانه انجام می‌گیرد و حداکثر رشد طولی آن در حدود ۱۲۰ سانتی‌متر است و قطر ساقهٔ آن ۱/۸ تا ۱/۱۶ اینچ است.
ساختمان شیمیایی الیاف کتان مانند پنبه، سلولزی است ولی با وجود شباهت زیاد بین آنها، ساختمان ملکولی کتان از سه جهت از پنبه متفاوت است:
ساختمان داخلی: دیاگرام اشعه ایکس نشان می‌دهد که آرایش مولکولی در ساختمان در ساختمان داخلی الیاف به مراتب بیشتر از پنبه و افزایش کریستالینیتی در ساختمان داخلی باعث شده‌است که خصوصیات آن با پنبه متفاوت باشد.
الیاف کتان: دارای مواد غیر سلولزی بیشتری نسبت به پنبه است و ناخالصی‌های موجود در کتان عبارت اند از همی سلولز، چربی و مواد رنگی و غیره.
ساختمان فیزیکی الیاف.
کامبیوم: این قسمت دیوار نازکی است که سلول‌های کورتکس را از چوب جدا کرده‌است.
چوب: این قسمت را سلول‌های ضخیم و چوبی کوتاه تشکیل می‌دهد که از نظر مکانیکی به رشد گیاه کمک می‌کند.
پیت: این قسمت دیواره نازکی است که قسمت مرکزی ساقه را احاطه می‌کند و در مرکز آن روزنه‌ای است که در سراسر طول ساقه قرار دارد و هوا در آن جریان پیدا می‌کند.
از الیاف کتان به همراه رزین‌های مختلف در تهیه کامپوزیت‌ها استفاده می‌شود که کاربرد آنها از لوازم ورزشی مانند بدنه دوچرخه‌های حرفه‌ای، راکت‌های تنیس، تخته‌های موج سواری و اسکی، تا کاربردهای صنعتی مانند صنعت خودرو سازی یا هواپیماهای بوئینگ است.
